رنگ بی خوابی . . .

بــــاز هــــــم چشـــــــمان مــــن رنــــگ بـــــــــی خوابـــــــــــی شـــــــده
بـــــاز قلبـــــــــم شــــــــعله ی عشـــــــــــــق و بــــــــی تابــــــی شـــــــده

بـاز مــی خـوانــــم که مــــن خســــته ام از ایــــن هـــــمه دلــــــبسـتــگی
خـستـــه ام از زنـــدگـــی خســــــته ام از ایـــن ســکـــوت و بنـــدگــــــی

بــاز بیــزارم مـن از تـکــرار شـب مـــی پــــرم آهــسته از دیــوار شـــب
مــی زنــم فریــاد و دســــتم در هـــوا مانـــده قلبــــــم زنــده در آوار شــب

شــــب شـروع بـی امــان گریــه هاسـت روز آغـاز دروغ خـنده هـاسـت
روز و شب اما چه فرقی میکند؟ آخر هر خــنده وقتی اشکی پابه پاســـت

باز نفرین بر دروغ خنده های بـی فروغ خنـده های پر فریـب و پـردروغ
خــنده هایـــــی از ســــــر دیوانگـــــی یا دروغیـــن مستـــــی و دلـــدادگـــی

باز بــاران دروغ می چــــکد از آســــــمان نغــــمه مـــی خــــواند بـه مــــن
مــــــاه و خـــورشــــیدی دروغ بـــــاز مـــــــــی تــــــابــــد بــــــه مــــــــــن